"ο Αφορεσμένος" του Δ. Παγουλάτου
http://www.youtube.com/watch?
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα Λασκαράτεια δρώμανε, το Σάββατο το βράδυ στο Θέατρο "Μαρκάτο" στο Ληξούρι, προβλήθηκε το έργο του Διονύση Παγουλάτου "ο Αφορεσμένος". Η ταινία που προβλήθηκε ήταν από το αρχείο της ΕΡΤ. Ας μάθουμε όμως για το έργο του αξιόλογου Δ. Παγουλάτου.
"Το 1971 ο Διονύσης Παγουλάτος ανεβάζει το έργο της ζωής του. Το δικό του θεατρικό έργο, τον «Αφορεσμένο» που παίζεται ολόκληρο τον χειμώνα στο θέατρο «Γιώργου Παππά». Το καλοκαίρι πάει περιοδεία στην Πάτρα, Μυτιλήνη, Ιθάκη και βέβαια στην Κεφαλλονιά στο Ληξούρι και το Αργοστόλι. Χειμώνας 1972-1973 ο «Αφορεσμένος» επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά στην Αθήνα και πάει όλο τον χειμώνα. Για να δεδομένα της εποχής μεγάλη επιτυχία!..
«…Ο Διονύσης Παγουλάτος όπως το δείχνει και το επίθετο του είναι Κεφαλλoνίτης, σωστός Κεφαλλoνίτης, με όλα τα ωραία γνωρίσματα που τα παραδέχονται για το νησί του Λασκαράτου οι άλλοι Ελληνες…Είναι με άλλα λόγια ο Παγουλάτος ευγενής, πανέξυπνος, θεληματικός, έχει ποιητική καρδιά, φαντασία και τόλμη!
…Ο Παγουλάτος δε διάλεξε το Λασκαράτο από τοπικισμό. Τον διάλεξε για την αρετή του. Το έχει γράψει ο ίδιος: «Η συνέπεια και η ακεραιότητα είναι για μένα πιο σημαντικό από την ποίηση του την ίδια.» Τον εμπνέει ο ποιητής για το ήθος του και όχι για την λογοτεχνική του φήμη. Τούτο συμβαίνει γιατί και ο ίδιος ο συγγραφέας έχει μέσα του ένα Λασκαράτο, ένα ηθικό άνθρωπο άξιο να παθαίνει και να πεθαίνει για το δίκιο και για το γενικότερο καλό. Για τον ίδιο λόγο βρήκε ο «Αφορεσμένος» την ανταπόκριση στο κοινό, στους ειδικούς και στους κριτικούς – και στους πιο κακότροπους του σιναφιού μας – γιατί ο καθένας μας έχει μέσα του ένα Λασκαράτο, μια επιθυμία για την αρετή και για τον αγώνα της!.
…Στον «Αφορεσμένο» κυρίαρχη μορφή είναι και η γυναίκα του Λασκαράτου και υψώνεται προς το τέλος όταν του παραστέκεται πιο έντονα και πιο αποφασιστικά.
Αλλη μια αιτία να μας γοητεύσει το έργο.. Γιατί και ποιος δεν έχει ποθήσει και στις χαρές και στις λύπες του μια ερωτευμένη γυναίκα κοντά του; Λοιπόν ο Παγουλάτος αντλεί από την ίδια του, την άμεση ζωή και γράφει…Εχει κοντά του την σύζυγο του.. …Η Ελεάνα Απέργη έχει μια ιδιαίτερη εσωτερική ευθύτητα και γι αυτό το τάλαντο της είναι αποδοτικό!..Το φανέρωσε από την αρχή του σταδίου της. Οταν έδωσε τις εξετάσεις για το δίπλωμα της, μέλος της επιτροπής ήταν ο Γιώργος Χέλμης ο σπουδαίος θεατρικός επιχειρηματίας που είχε την χάρη να είναι σύζυγος της Μαρίκας Κοτοπούλη. Ελεγε τότε σε φίλους του προφέροντας το όνομα της Ελεάνας Απέργη, πως είχε αναγνωρίσει στο πρόσωπο της μια νεαρή που θα γινόταν ηθοποιός εκλεκτή – όπως και έγινε!
…Ο «Αφορεσμένος» δεν είναι μόνο ένα καλοχτισμένο θεατρικό έργο, είναι μαζί και γραμμένο καλά και ως λογοτεχνικό κείμενο. Εχει την ομορφιά και την γλύκα την Επτανησιακή. Θυμίζει πως ο Μάτεσης και ο Ξενόπουλος είναι οι δάσκαλοι του Παγουλάτου, στο γράψιμο…»
Ο ίδιος ο Παγουλάτος είχε αναφέρει χαρακτηριστικά "ο Ανδρέας Λασκαράτος δικαιώθηκε ως ένα σημείο στην εποχή του. Η εκκλησία που τον είχε αφορίσει, η ίδια στα 90 του χρόνια – λίγο πριν πεθάνει – του «σήκωσε» τον αφορισμό.. Σήμερα όμως, ύστερα από ένα αιώνα και τέταρτο, με την πρόοδο που έγινε [ από την ανάποδη, δυστυχώς ] και που δεν μπορούσε κι ο ίδιος να την φανταστεί, ο Λασκαράτος δικαιώνεται πανηγυρικά και γίνεται έντονα επίκαιρος..»
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα Λασκαράτεια δρώμανε, το Σάββατο το βράδυ στο Θέατρο "Μαρκάτο" στο Ληξούρι, προβλήθηκε το έργο του Διονύση Παγουλάτου "ο Αφορεσμένος". Η ταινία που προβλήθηκε ήταν από το αρχείο της ΕΡΤ. Ας μάθουμε όμως για το έργο του αξιόλογου Δ. Παγουλάτου.
"Το 1971 ο Διονύσης Παγουλάτος ανεβάζει το έργο της ζωής του. Το δικό του θεατρικό έργο, τον «Αφορεσμένο» που παίζεται ολόκληρο τον χειμώνα στο θέατρο «Γιώργου Παππά». Το καλοκαίρι πάει περιοδεία στην Πάτρα, Μυτιλήνη, Ιθάκη και βέβαια στην Κεφαλλονιά στο Ληξούρι και το Αργοστόλι. Χειμώνας 1972-1973 ο «Αφορεσμένος» επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά στην Αθήνα και πάει όλο τον χειμώνα. Για να δεδομένα της εποχής μεγάλη επιτυχία!..
«…Ο Διονύσης Παγουλάτος όπως το δείχνει και το επίθετο του είναι Κεφαλλoνίτης, σωστός Κεφαλλoνίτης, με όλα τα ωραία γνωρίσματα που τα παραδέχονται για το νησί του Λασκαράτου οι άλλοι Ελληνες…Είναι με άλλα λόγια ο Παγουλάτος ευγενής, πανέξυπνος, θεληματικός, έχει ποιητική καρδιά, φαντασία και τόλμη!
…Ο Παγουλάτος δε διάλεξε το Λασκαράτο από τοπικισμό. Τον διάλεξε για την αρετή του. Το έχει γράψει ο ίδιος: «Η συνέπεια και η ακεραιότητα είναι για μένα πιο σημαντικό από την ποίηση του την ίδια.» Τον εμπνέει ο ποιητής για το ήθος του και όχι για την λογοτεχνική του φήμη. Τούτο συμβαίνει γιατί και ο ίδιος ο συγγραφέας έχει μέσα του ένα Λασκαράτο, ένα ηθικό άνθρωπο άξιο να παθαίνει και να πεθαίνει για το δίκιο και για το γενικότερο καλό. Για τον ίδιο λόγο βρήκε ο «Αφορεσμένος» την ανταπόκριση στο κοινό, στους ειδικούς και στους κριτικούς – και στους πιο κακότροπους του σιναφιού μας – γιατί ο καθένας μας έχει μέσα του ένα Λασκαράτο, μια επιθυμία για την αρετή και για τον αγώνα της!.
…Στον «Αφορεσμένο» κυρίαρχη μορφή είναι και η γυναίκα του Λασκαράτου και υψώνεται προς το τέλος όταν του παραστέκεται πιο έντονα και πιο αποφασιστικά.
Αλλη μια αιτία να μας γοητεύσει το έργο.. Γιατί και ποιος δεν έχει ποθήσει και στις χαρές και στις λύπες του μια ερωτευμένη γυναίκα κοντά του; Λοιπόν ο Παγουλάτος αντλεί από την ίδια του, την άμεση ζωή και γράφει…Εχει κοντά του την σύζυγο του.. …Η Ελεάνα Απέργη έχει μια ιδιαίτερη εσωτερική ευθύτητα και γι αυτό το τάλαντο της είναι αποδοτικό!..Το φανέρωσε από την αρχή του σταδίου της. Οταν έδωσε τις εξετάσεις για το δίπλωμα της, μέλος της επιτροπής ήταν ο Γιώργος Χέλμης ο σπουδαίος θεατρικός επιχειρηματίας που είχε την χάρη να είναι σύζυγος της Μαρίκας Κοτοπούλη. Ελεγε τότε σε φίλους του προφέροντας το όνομα της Ελεάνας Απέργη, πως είχε αναγνωρίσει στο πρόσωπο της μια νεαρή που θα γινόταν ηθοποιός εκλεκτή – όπως και έγινε!
…Ο «Αφορεσμένος» δεν είναι μόνο ένα καλοχτισμένο θεατρικό έργο, είναι μαζί και γραμμένο καλά και ως λογοτεχνικό κείμενο. Εχει την ομορφιά και την γλύκα την Επτανησιακή. Θυμίζει πως ο Μάτεσης και ο Ξενόπουλος είναι οι δάσκαλοι του Παγουλάτου, στο γράψιμο…»
Ο ίδιος ο Παγουλάτος είχε αναφέρει χαρακτηριστικά "ο Ανδρέας Λασκαράτος δικαιώθηκε ως ένα σημείο στην εποχή του. Η εκκλησία που τον είχε αφορίσει, η ίδια στα 90 του χρόνια – λίγο πριν πεθάνει – του «σήκωσε» τον αφορισμό.. Σήμερα όμως, ύστερα από ένα αιώνα και τέταρτο, με την πρόοδο που έγινε [ από την ανάποδη, δυστυχώς ] και που δεν μπορούσε κι ο ίδιος να την φανταστεί, ο Λασκαράτος δικαιώνεται πανηγυρικά και γίνεται έντονα επίκαιρος..»
