Τα Νέα της Kefalonias.gr και το Βιβλιοπωλείο “ΚΥΒΟΣ” εξασφάλισαν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη με την συγγραφέα Έλλη Μαζωνάκη

Η Έλλη Μαζωνάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και κατάγεται από τη Σητεία Κρήτης. Από μικρή τη γοήτευε ο κόσμος της λογοτεχνίας, που μπλέκει αριστοτεχνικά τη σύνθεση με την αντίθεση, στοιχεία και της ζωής της: σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες και Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, συνεχίζοντας μεταπτυχιακές σπουδές με ειδίκευση στην Αρχαιολογία.
Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Κεφαλονιά, ποτέ όμως δεν απαρνήθηκε την εσώψυχη ανάγκη της να πλάθει ενδιαφέρουσες ιστορίες, που ξυπνούν αναμνήσεις, γεννούν σκέψεις και πυροδοτούν συναισθήματα.
Το “Κι όμως, αν με ρωτούσες” είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
“Μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή, τις περισσότερες φορές αναπάντεχα, χωρίς καμιά προειδοποίηση. Μια αόρατη τράπουλα ανοίγει σαν βεντάλια μπροστά σου. Η ζωή ανακατεύει την τράπουλα των επιλογών και σου ζητά να διαλέξεις ένα φύλλο. Ένα μονοπάτι. Μια μοίρα. Αν, όμως, η τράπουλα είναι σημαδεμένη; Αν η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας δεξιοτέχνης χαρτοκλέφτης που σε οδηγεί να διαλέξεις τα χαρτιά που ήδη έχει διαλέξει αυτή για σένα; Πώς διαλέγεις, αν τα πάντα είναι μοιραία;”
Τα Νέα της Kefalonias.gr και το Βιβλιοπωλείο “Κύβος” σας παρουσιάζουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ την Έλλη Μαζωνάκη.
Γνωρίστε την μέσα από την συνέντευξη που μας παραχώρησε.

• Σπουδάσατε Οικονομικές Επιστήμες και Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνεχίσατε με μεταπτυχιακές σπουδές με ειδίκευση στην Αρχαιολογία. Τα τελευταία χρόνια εργάζεστε ως εκπαιδευτικός στην Κεφαλονιά;

Ναι, είμαι ήδη πέντε χρόνια στην Κεφαλονιά. Φέτος διδάσκω στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο Σάμης.

• Γεννηθήκατε στην Θεσσαλονίκη, κατάγεστε από την Σητεία Κρήτης. Η Κεφαλονιά πως προέκυψε;

Η Κεφαλονιά ήταν ένας συνδυασμός επιλογής και μοιραίου! Ήταν από τις πρώτες μου επιλογές στον διορισμό μου και βρέθηκα εδώ, χωρίς καν να έχω επισκεφτεί το νησί στο παρελθόν.

• Πως ξεκινήσατε να γράφετε το πρώτο σας βιβλίο; Ποιο ήταν αυτό το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;

Η επαφή μου με τη λογοτεχνία ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία και κάποια στιγμή το να γράφω τις δικές μου ιστορίες βγήκε αβίαστα. Το βιβλίο αυτό ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια που επεδίωξα να έρθει σε επαφή με το ευρύ κοινό.  

• Σας επηρέασε καθόλου η προσωπική σας ζωή, κάποιο βίωμα, κάποιο πρόσωπο;

Η προσωπική μου ζωή πάντα προσπαθώ να μένει έξω από τα βιβλία μου. Εξάλλου ο αναγνώστης δεν ενδιαφέρεται για τη ζωή του συγγραφέα. Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι που με γνωρίζουν καλά μπορούν να αναγνωρίσουν κάποιες πτυχές του χαρακτήρα μου στους ήρωές μου, στις αντιδράσεις τους, στον τρόπο που ενεργούν, στην διαχείριση των συναισθημάτων τους.

• Τι σας ενέπνευσε να γράψετε το συγκεκριμένο βιβλίο; Αληθινή ιστορία ή φαντασία;

Το έναυσμα δεν προήλθε από κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, από κάποια ιστορία που άκουσα ή έζησα. Κατά τη σύνθεση, όμως, της ιστορίας αντιλήφθηκα με έκπληξη ότι τίποτα από όσα συμβαίνουν στο βιβλίο δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας. Εξάλλου και οι συζητήσεις με αναγνώστες και φίλους κατέδειξαν ότι οι ήρωες είναι καθημερινοί και εύκολα αναγνωρίσιμοι. Ποιος δεν έχει συναντήσει ποτέ στη ζωή του μια Ελένη, μια Μαίρη, μια Χριστίνα;

• Υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που σας επηρέασε και θαυμάζετε;

Βέβαια. Από μικρή αγαπούσα τα βιβλία και κατ’ επέκταση και τους δημιουργούς τους. Όταν διάβαζα ένα υπέροχο βιβλίο πάντα θαύμαζα τον συγγραφέα για τον τρόπο που κατάφερε να αποδώσει την ιστορία και να πλάσει τους χαρακτήρες. Τους είχα μπροστά μου ζωντανούς σαν να υπήρχαν και καθόμουν και ανέλυα πώς σκέφτηκαν και πώς ενέργησαν. Για παράδειγμα το «Όσα παίρνει ο άνεμος» με έκανε να αγαπώ και τη συγγραφέα.

• Πόσο καιρό σας πήρε για να μεταφέρετε στις σελίδες τις σκέψεις και τα συναισθήματα, πως γεννήθηκε αυτή η ιδέα και πως αποφασίσετε να εκδώσετε το βιβλίο σας;

Ιδέες υπάρχουν συνεχώς στο μυαλό των συγγραφέων. Ιδέες γεννιούνται κάθε στιγμή. Το βιβλίο αυτό έκανα περίπου ένα χρόνο να το ολοκληρώσω. Εξάλλου δεν γράφω με αυστηρό πρόγραμμα. Όταν ένιωσα ότι ήταν έτοιμο και ότι μπορούσε να βγει προς το κοινό, αποφάσισα να το εκδώσω.

• Πόσες ώρες την ημέρα γράφετε;

Η συγγραφή δεν είναι κάτι που γίνεται σε καθημερινή βάση ή με συγκεκριμένο ωράριο. Δεν είναι κάτι που μπορώ να το βάλω σε καλούπι. Κάποιες φορές μια ωραία ιδέα μπορεί να με συνεπάρει και να απορροφηθώ για ώρες χάνοντας την αίσθηση του χρόνου. Θα έλεγα ότι είναι θέμα έμπνευσης.

• Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας δυσκολεύει τη γραφή σας; (π.χ. ρεαλισμός, λογική;)

Την ώρα που γράφω δεν με επηρεάζει τίποτα. Σαν να μην είμαι εγώ, η δική μου προσωπικότητα μπαίνει στην άκρη.

• Τι σημαίνει για εσάς έμπνευση;

Έμπνευση είναι μια ιδέα που έρχεται ξαφνικά, στριφογυρίζει στο μυαλό και δεν σε αφήνει να ησυχάσεις μέχρι να την αποτυπώσεις στο χαρτί, να της δώσεις σάρκα και οστά.

• Ποιος είναι ο ήρωας από το βιβλίο σας που αγαπάτε περισσότερο;

Οι ήρωες είναι σαν τα παιδιά σου, έτσι δεν λένε όλοι; Δεν μπορείς να τους ξεχωρίσεις, τους αγαπάς τον καθένα με τα προτερήματα και τα ελαττώματα του. Και επειδή ως ήρωες αληθινοί έχουν δική τους προσωπικότητα, δεν μπορείς παρά να έχεις άθελά σου αδυναμία σε κάποιους. Στην αρχή συμπαθούσα ιδιαίτερα τη Χριστίνα, μια κοπέλα προερχόμενη από ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον που ξεκίνησε με ενθουσιασμό και αθωότητα την ζωή της. Όσο προχωρούσε όμως η ιστορία η αδυναμία μου έγινε ο Νίκος. Ο Νίκος που διχαζόταν ανάμεσα στην συνήθεια μιας ασφυκτικά ήρεμης και χωρίς πάθος σχέσης και στο νέο έρωτα, τη φλόγα που ήρθε και τάραξε το ήρεμο ποτάμι της ζωής του.

• Ποιο είναι το αγαπημένο σας ρητό;

Πρόσεχε τι εύχεσαι, γιατί μπορεί να σου συμβεί. Αυτό που θέλουμε αργά ή γρήγορα έρχεται. Στο μυαλό όμως του ανθρώπου πάντα οι καταστάσεις είναι εξιδανικευμένες και στην ουσία, παρά το ότι ευχήθηκε κάτι, η πραγματοποίησή της ευχής τον πιάνει απροετοίμαστο.

• Ποια είναι η πρώτη σκέψη που κάνετε το πρωί;

Σε μια εργάσιμη μέρα, στο νου μου έρχεται το πρόγραμμα του σχολείου και τα τμήματα στα οποία έχω να διδάξω. Η δουλειά μου είναι όχι μόνο επιλογή μου αλλά, θα έλεγα, όνειρο ζωής. Γιατί και η διδασκαλία είναι και αυτή προϊόν έμπνευσης. Έχεις στο νου σου το κεφάλαιο του μαθήματος και πρέπει να το παρουσιάσεις, να το εξηγήσεις με τον καλύτερο τρόπο. Αν είναι οικονομικό το μάθημα, παθιάζομαι με τις ασκήσεις και τα διαγράμματα και συγχρόνως προσπαθώ να καλλιεργήσω μια ορθή οικονομική νοοτροπία στα παιδιά, στοιχείο απαραίτητο στην εποχή της οικονομικής κρίσης που ζούμε. Αν είναι θρησκευτικά, καλούμαι να μπλέξω την επιστημονικότητα της Θεολογίας με το ήθος που οφείλω να μεταδώσω στα σημερινά παιδιά, τους μαθητές μου.

• Τι χρειάζονται οι σημερινοί άνθρωποι, κατά την άποψη σας, για να είναι ευτυχισμένοι;

Εκτός από την υγεία, χρειάζονται αγαπημένους ανθρώπους δίπλα τους. Την οικογένειά τους, φίλους αλλά και ένα πρόσωπο μοναδικό που θα μοιραστεί μαζί τους τη ζωή με τα καλά και με τα προβλήματά της. Ο έρωτας μεταμορφώνει την καθημερινότητα, ανοίγει την καρδιά του ανθρώπου, τον μαλακώνει. Η ζωή χωρίς την αγάπη είναι μια ανούσια ζωή.

• Βιβλία που διαβάσατε συστηματικά πάνω από μια φορά;

Πάρα πολλά! Γενικά τα βιβλία που μου αρέσουν δεν τα διαβάζω ποτέ μια φορά. Η πρώτη είναι αυτή που θα διαβάσω με μια ανάσα θέλοντας να δω το τέλος. Μετά ξαναδιαβάζω με την ησυχία μου, ανακαλύπτω κομμάτια που μου άρεσαν, εμβαθύνω στην υπόθεση και τους χαρακτήρες. Όταν άκουσα από τους αναγνώστες μου ότι έκαναν αυτό ακριβώς στο δικό μου βιβλίο ένιωσα ευτυχισμένη. Όλοι μου έλεγαν ότι το διάβασαν μονορούφι και μετά το ξαναδιάβασαν πιο αργά ή το ξεφύλλισαν. Ένιωσα ότι το αγάπησαν και για μένα αυτό ήταν το πιο σημαντικό.

• Ο τίτλος του βιβλίου σας «Κι όμως αν με ρωτούσες» ήταν αρχική επιλογή ή τον βρήκατε αφού ολοκληρώσατε το γράψιμο;

Ο τίτλος αποτυπώνει το νόημα της ιστορίας, οπότε στο τέλος που υπάρχει πλήρης εικόνα του βιβλίου αποκαλύπτεται και αυτός. Δεν βάζω στο νου μου καθόλου τον τίτλο στην αρχή. Θέλω τελειώνοντας να βγει από μόνος του.

• Το τέλος το ξέρατε από την αρχή ή σας οδήγησε η ιστορία;

Μια ιδέα για το τέλος βρίσκεται πάντα στο νου του συγγραφέα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η ιστορία δεν μπορεί να σε οδηγήσει σε κάτι τελείως διαφορετικό. Δεν θέλω να περιορίζω τις ιστορίες μου μόνο σε αυτό που αυστηρά έχω σκεφτεί. Έτσι εξάλλου συμβαίνει και στην καθημερινότητά μας. Έχουμε τακτοποιήσει στο μυαλό μας ότι κάτι θα συμβεί και ξαφνικά έρχεται η πραγματικότητα και μας το αλλάζει.

• Οι ήρωες σας έχουν “ψυχή” και οδηγούν την ιστορία με τις αποφάσεις και τις επιλογές τους ή θεωρείτε ότι είστε σε θέση οποιαδήποτε ώρα να διαμορφώσετε τις “ζωές” τους;

Οι ήρωες είναι ζωντανοί και με οδηγούν αυτοί. Πολλές φορές είναι σαν να έχουν δική τους προσωπικότητα. Μου έχει συμβεί να έχω στο νου μου συγκεκριμένη ιδέα για τον ήρωα και εκείνος, σαν να έχει δική του θέληση, να αλλάζει την ιστορία. Και τελειώνοντας για παράδειγμα το κεφάλαιο να λέω «καλά, πώς συνέβη τώρα αυτό; Πωπω, χαμός έγινε!» Και παίρνω τηλέφωνο ενθουσιασμένη κάποιο δικό μου αγαπημένο πρόσωπο και του λέω «Άστα, ήρθαν τα πάνω κάτω στο βιβλίο μου!». Είναι κάτι που με μαγεύει κάθε φορά που γράφω και με κάνει να νιώθω πως οι ιστορίες μου έχουν ψυχή.

• Υπάρχει μέσα στους ήρωες κάποια φιγούρα που να είναι δική σας;

Όχι, δεν υπάρχει.

• Τέλειωσε το πρώτο βιβλίο σας. Αυτήν την περίοδο έχετε ξεκινήσει την συγγραφή για ένα δεύτερο;

Ναι, έχω ξεκινήσει το δεύτερο βιβλίο μου. Θα είναι κάτι διαφορετικό που θα σας ξαφνιάσει ευχάριστα.

• Πως επιλέξατε τις εκδόσεις «Σύγχρονοι Ορίζοντες» για να εκδώσετε το πρώτο μυθιστόρημα σας; Ήταν η πρώτη σας επιλογή;

Οι Σύγχρονοι Ορίζοντες ήταν από τις πρώτες μου επιλογές και με κέρδισε η εμπιστοσύνη που έδειξαν σε μένα και στο πρώτο μου εγχείρημα. Είναι ένας αξιόλογος εκδοτικός οίκος με τον οποίο έχω άψογη συνεργασία.

• Θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει το βιβλίο;

Ο χώρος του βιβλίου δεν έχει μείνει ανεπηρέαστος από την οικονομική κρίση. Αυτή η νέα κατάσταση αυξάνει και την ευθύνη των συγγραφέων να παρουσιάζουν ολοένα και καλύτερα βιβλία. Ζούμε σε δύσκολες εποχές αλλά το βιβλίο πάντα θα δίνει ένα παράθυρο στην καθημερινότητά μας, μια ξεκούραση από τα συνηθισμένα.

• Πόσο εύκολο και πόσο δύσκολο είναι να γράφει κάποιος τελικά;

Είναι τόσο εύκολο όσο και δύσκολο. Για μένα το να γράφω είναι κομμάτι του εαυτού μου.

• Και να κλείσουμε με μια ερώτηση από το μυθιστόρημα σας. «Αν η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας δεξιοτέχνης χαρτοκλέφτης που σε οδηγεί να διαλέξεις τα χαρτιά που ήδη έχει διαλέξει αυτή για σένα; Πώς διαλέγεις, αν τα πάντα είναι μοιραία;»

Σωστά. Πώς διαλέγεις; Ποιες είναι οι επιλογές σου; Ακολουθείς τη μοίρα σου; Τη δημιουργείς; Ή την καταστρέφεις; Ζυγιάζεις τα πράγματα στη μικρή ζυγαριά του μυαλού σου και διαλέγεις αυτό που σου φαίνεται πως έχει το μεγαλύτερο βάρος; Κάποιες φορές. Κάποιες άλλες όμως, στέκεσαι απλώς εκεί να κοιτάς τη μικρή σου ζυγαριά άβουλος κι ανέκφραστος, ώσπου, σαν σπρωγμένος από κάτι -τι; ένστικτο; πεπρωμένο;- την αναποδογυρίζεις με μια απότομη κίνηση και προχωράς αδιαφορώντας για μέτρα και σταθμά, αδιαφορώντας για τα πάντα.
Ευχαριστούμε πολύ την κα Μαζωνάκη. Και όσο για εσάς, αγαπημένοι αναγνώστες μας, ετοιμαστείτε να συμμετάσχετε στην Κλήρωση για το πρώτο βιβλίο της Έλλης Μαζωνάκη “Κι όμως, αν με ρωτούσες“, υπογεγραμμένο από την ίδια. Περισσότερες λεπτομέρειες για την κλήρωση θα δημοσιεύσουμε αύριο.
18 Ιανουαρίου η συγγραφέας είναι προσκεκλημμένη του Βιβλιοπωλείου “Κύβος” και εκεί θα παρουσιάσει το μυθιστόρημα της.