Με ΨΗΦΙΣΜΑ και υπογραφές το ΙΑ Πανιόνιο Συνέδριο στο Ληξούρι
Πολλές και ενδιαφέρουσες οι ομιλίες στο Πανιόνιο Συνέδριο που πραγματοποίηθηκε χτες στο Ξενοδοχείο "Palatino".
32 χρόνια πέρασαν από τότε που η Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών πραγματοποιησε το 1986 το πέμπτο Διεθνές Πανιόνιο Συνέδριο, οι εργασίες του οποίου είχαν λάβει χώρα σε Αργοστόλι, Ληξούρι, Κουρκουμελάτα.
Τόσο τότε όσο και τώρα στο ΙΑ Πανιόνιο Συνέδριο, οι συμμετοχές ήταν αξιόλογες, με μεγάλη θεματολογία.
Το Συνέδριο ξεκίνησε με καλοσώρισμα από το Προεδρείο το οποίο αποτελούσαν ο κ. Παναγιώτης Μαστροδημήτρης (ομότιμος καθηγητής του Παναπιστημίου Αθηνών) και ο κ. Νικόλαος Μαρκάτος (ομότιμος διευθυντής ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών).
Χαιρέτισε την έναρξη του συνεδρίου ο Αντιδήμαρχος Παλλικής κ. Γιώργος Κατσιβέλης.
(από τους εκλεγμένους της Δημοτικής Αρχής και της αντιπολίτευσης παρευρέθηκαν μόνο ο κ. Κατσιβέλης και ο κ. Βασίλης Ρουχωτάς, από την Περιφέρεια ο Περιφερειακός σύμβουλος (αντιπολίτευσης) κ. Σωτήρης Κουρής).
Τον λόγο λίγο αργότερα πήρε η Ακαδημαϊκός κα Χρύσα Μαλτέζου η οποία αναφέρθηκε στο έργο του Ληξουριώτη, διακεκριμένου Βυζαντινολόγου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Διονυσίου Α.Ζακυνθινού, στην μνήμη του οποίου ήταν αφιερωμένη η χτεσινή ολομέλεια.
Επίσης η κα Μαλτέζου μίλησε και για την Βενετική πτυχή της Επτανησιακής Ιστορίας.
Συμμετείχαν με ομιλίες οι:
- π. Γ.Μεταλληνός για την πορεία της έκδοσης της "Δογματικής" του Βικεντίου Δαμοδού. Ο π. Μεταλληνός πρότεινε να μπει το έργο του Δαμοδού στην διδασκαλία των Σχολείων.
- Νικόλαος Καραπιδάκης (Καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου των Γενικών Αρχείων του Κράτους) για την Ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία των Ιστορικών Αρχείων της Επτανήσου. Σήμερα, τα Ιστορικά Αρχεία της Επτανήσου είναι οργανωμένα ως δημόσιες υπηρεσίες ενώ το υλικό τους έχει ψηφιοποιηθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος.
- Νικόλαος Γ.Μοσχονάς (Ομότιμος διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών) για την Καινοτομική πολιτική των Δημοκρατικών Γάλλων στα Ιόνια Νησιά.
- Νικόλαος Μαρκάτος (Ομότιμος καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πρώην Πρύτανης ΕΜΠ, επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου Texas A&M)
Λόγω της σοβαρότητας του θέματος και λόγω ανοιχτής πληγής για την κοινωνία και τον Φοιτητικό κόσμο του Ληξουρίου θα σταθούμε σε ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας του κ. Νίκου Μαρκάτου (Ομότιμος καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πρώην Πρύτανης ΕΜΠ, επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου Texas A&M).
Ο κ. Μαρκάτος έκανε λόγο για την ενοποίηση του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
"Μέσα από τους διαφορετικούς τους ρόλους (δηλαδή: του εκπαιδευτή, του ερευνητή, του συμβούλου, ή του συνεργάτη) τα Πανεπιστήμια μπορούν να γίνουν για τις ευρύτερες περιοχές τους πραγματική "πηγή" αναψυχής, διαφωνίας, περηφάνιας, πολιτικών ταραχών ή/και ανακατατάξεων. Μπορούν, έτσι, να μετατραπούν σε ουσιαστικές "πηγές προόδου" και οι γειτονιές τους μερικά από τα πιο επιθυμητά μέρη να ζει κανείς. Υπάρχουν, όμως, φορές που κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στον βαθμό τουλάχιστον που θα ήταν επιθυμητό. Μια τέτοια περίπτωση θα μπορούσε δυστυχώς γενικά να θεωρηθεί και εκείνη των ελληνικών περιφερειακών Πανεπιστημίων. Είναι στο χέρι της Κεφαλονιάς, δηλαδή στο δικό μας χέρι, να μετατρέψουμε την ευκαιρία που παρουσιάζεται σε "πηγή προόδου". Αν το εγχείρημα αποτύχει εμείς φταίμε. Είμαι σίγουρος όμως ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να πετύχει!".
Ο κ. Μαρκάτος πρότεινε να υπογραφεί ένα ψήφισμα στήριξης των ΤΕΙ μας. Το διάβασε και έγινε αποδεκτό ομόφωνα όχι μόνο από τον Πρόεδρο του Συνεδρίου αλλά από το ακροατήριο ολόκληρο.
Να αναφέρω ότι ανάμεσα στο ακροατήριο υπήρχαν και "δικοί μας" άνθρωποι της Επιστήμης, της Εκπαίδευσης, του Λόγου, της Ιστορίας.
Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ. Δημήτριος
Δώρα Μαρκάτου, Ηλίας Τουμασάτος
Πέτρος Πετράτος και Θεοδώρα Ζαφειράτου (Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη)
Νικόλαος Μπούκας, Διονύσης Κατερέλος, Νικόλας Λασκαρης, Δημήτρης Ανεστόπουλος, Νικόλας Αραβαντινός (Καθηγητές του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων - ΤΗΜΟ), κ.ά.
Στο δεύτερο μέρος του Συνεδρίου προέδρευσαν οι κύριοι:
Νικόλαος Καραπιδάκης (Καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου των Γενικών Αρχείων του Κράτους) και Θεοδόσης Πυλαρινός (ομότιμος καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου).
Σε αυτό το δεύτερο μέρος οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην ζωή και στο έργο του Ανδρέα Λασκαράτου.
Συγκεκριμμένα μίλησαν οι:
- Μαρία Σγουρίδου "Ανδρέας Λασκαράτος και Ιταλία: διακειμενικές συνομιλίες του Επτανήσιου ποιητή με Ιταλούς λογοτέχνες του 14ου, 17ου και 19ου αιώνα.
- Αγγελική Γιαννάτου για τις έμφυλες σχέσεις στο έργο του Ανδρέα Λασκαράτου.
- Μυρτώ Κατσίγερα για τις Γλωσσολογικές αναθεωρήσεις στη δεύτερη (ανέκδοτη) σύνθεση των "Μυστηρίων της Κεφαλονιάς" από τον Ανδρέα Λασκαράτο.
- π. Ιωάννης Μεσολωράς για την απουσία των Εκκλησιαστικών Αρχείων από την υπόθεση "Αφορισμός" του Ανδρέα Λασκαράτου.
Επιστρέφω στην ομιλία του κ. Νίκου Μαρκάτου ο οποίος ανέφερε:
"Θεωρώ ότι η ενοποίηση του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο μπορεί να δώσει μιά νέα αναπτυξιακή δυναμική στην Περιφέρεια, αρκεί να υλοποιηθεί με πνεύμα συνεργασίας, με ακαδημαϊκά κριτήρια και σαφές αναπτυξιακό περίγραμμα. Αν και είναι λογικό προβάδισμα να δοθεί στην πρωτεύουσα της Περιφέρειας, στην Κέρκυρα, αλλά αυτό να μη γίνει σε βάρος των άλλων νησιών.
Συνήθως στην χώρα μας προβάλλονται απατηλά ακαδημαϊκά κριτήρια, αν και ακόμα και αυτά θα μπορούσαν να καλυφθούν με σωστή οργάνωση και πραγματικό ενδιαφέρον. Είναι, για παράδειγμα, Ακαδημαϊκό κριτήριο η Πανεπιστημοποίηση διδασκόντων χωρίς κρίση και μάλιστα, όταν κάποιοι, όχι όλοι αλλά πάντως αρκετοί, δεν έχουν τα απαιτούμενα προσόντα;
Είναι Ακαδημαϊκό κριτήριο η διάλυση ενός τμήματος που όχι απλά πέρασε την αξιολόγηση, αλλά κατατάχθηκε πολύ ψηλά; Εφάρμοσαν άραγε Ακαδημαϊκά κριτήρια όταν ίδρυαν τμήματα επιστημονικά άσχετα μεταξύ τους, ώστε σήμερα να μη μπορούν να συγκροτήσουν Σχολή;
Ποιά Ακαδημαϊκά κριτήρια πληροί το καλλιτεχνικό τμήμα της Κέρκυρας, που, όπως ακούγεται, δεν έχει ούτε αίθουσα να δεχθεί τους νέους φοιτητές;
Για την ιστορία σημειώνω, ότι όταν ανακινήθηκε το θέμα της συνεργασίας (όχι συγχώνευσης) των δυό ιδρυμάτων, οι καθηγητές του Ιονίου εναντιώθηκαν σφόδρα, με βασικά επιχειρήματα ότι το επίπεδο των φοιτητών του ΤΕΙ είναι πολύ χαμηλό και ότι το επίπεδο των διδασκόντων επίσης πολύ χαμηλό σε σχέση με τους Πανεπιστημιακούς. Τώρα τι άλλαξε και κόπτονται για τη συγχώνευση;
Μήπως τα οφέλη που θα καρπωθεί η Κέρκυρα σε βάρος των άλλων νησιών;
Μήπως το ότι θα αποκτήσουν άκοπα το λαμπρό εργαστήριο του Ληξουρίου όταν αυτοί τόσα χρόνια δεν αξιώθηκαν να οργανώσουν ένα καλό εργαστήριο για τις ανάγκες τους;
Πρέπει να σταθούμε λοιπόν λίγο στα "προβλήματα" που έχουν δημιουργηθεί στο "δρόμο προς την ενοποίηση".
Υπάρχει πάντοτε μιά έκδηλη "καχυποψία" και ένας "ανταγωνισμός" μεταξύ των νησιών, αφενός για την "πρωτοκαθεδρία" και αφετέρου για τον αριθμό των Τμημάτων. Είναι λογικό από την μια να υπάρχει αυτή η καχυποψία και ο προβληματισμός, αλλά όλα έχουν όριο.
Η πρώτη αρχή, πιστεύω, είναι να αποδεχτούν όλοι ότι είναι συνεργάτες σε μια προσπάθεια της οποίας ηγείται το Ιόνιο πανεπιστήμιο. Ας μην ξεχνάμε ότι μετά την ενοποίηση όλοι θα είναι στο ίδιο Ίδρυμα και οφείλουν να συνεργαστούν.
Θα πρέπει επίσης να υπάρχει εναλλακτικό πλάνο και μάλιστα τεκμηριωμένο.
Το νέο τμήμα που θα εδρεύει στο Ληξούρι θα πρέπει να είναι το πιο ελκυστικό τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου από άποψη γνωστικού αντικειμένου. Ας είμαστε ρεαλιστές. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που φοιτητές δεν επιθυμούν να σπουδάζουν σε απομακρυσμένα μέρη σήμερα (οικονομική κρίση, έλλειψη φοιτητικής ζωής κτλ).
Έτσι για να προσελκύει φοιτητές μιά πόλη θα πρέπει να στηρίζεται στην ελκυστικότητα των αντικειμένων που έχουν τα τμήματά της.
Μιά λύση με βάση τις πόλεις που αυτή τη στιγμή εδράζονται Τμήματα θα μπορούσε να είναι η εξής:
Ληξούρι
α) Ούτως ή άλλως μεταβατική λειτουργία του Τμήματος Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων έως το 2021. Έως ότου δηλαδή αποφοιτήσουν οι σπουδαστές που φοιτούν σήμερα, εάν τελικά δεν διατηρηθεί εκεί που πραγματικά ανήκει.
β) Μελέτη βιωσιμότητας για νέο τμήμα που θα λειτουργήσει το 2019-2020 και που προτείνεται να είναι Τμήμα Αντισεισμικής Τεχνολογίας, ή ίσως γενικότερα Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, που όμως απαιτεί σημαντική επένδυση.
γ) Ερευνητικό Ινστιτούτο σχετικό με Αντισεισμική Τεχνολογία.
δ) Διετή τμήματα σχετικά με τα προαναφερθέντα.
Όπως φαίνεται τη συγχώνευση χωρίς εμφανή λόγο την πληρώνει δυστυχώς η Λευκάδα και σύμφωνα με τον σχεδιασμό και το Ληξούρι.
Το Τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων, στεγάζεται στα ανακαινισμένα παλαιά κτήρια της Ιστορικής Βαλλιανείου Επαγγελματικής Σχολής (ΒΕΣ), λέγεται ότι έχει υποδομή καλή και αφού αξιολογήθηκε από επιτροπή μικρή από Έλληνες και ξένους κατατάχθηκε πολύ ψηλά.
Η Κέρκυρα έβαλε στο μάτι το εργαστήριο ήχου που θεωρείται το καλύτερο των Βαλκανίων και ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη (κόστισε 1,5 εκατ.Ευρώ), μια και το Τμήμα Οπτικοακουστικών Μέσων του Ιονίου Πανεπιστημίου δεν έχει καθόλου υποδομή, όπως λέγεται. Η συγχώνευση των δυό τμημάτων είναι ανίερη, διότι είναι διαφορετικής κατεύθυνσης: Της Κέρκυρας είναι καλλιτεχνική και του Ληξουριού Τεχνολογική, το πρώτο βγάζει καλλιτέχνες και το δεύτερο Μηχανικούς.
Έπειτα συγχωνευεται, δηλαδή στην ουσία καταργείται, ένα τμήμα που μετά από πολλούς κλυδωνισμούς φαίνεται να έχει βρει τον ρυθμό του, παρά τη γενική διάλυση στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων. Σκόπιμα το άφησαν χωρίς επαρκές μόνιμο προσωπικό, γιατί δεν προκήρυσσαν θέσεις.
Η λειτουργία του ΤΕΙ στο Ληξούρι συμβάλλει από πολλές απόψεις στην ανάπτυξη του τόπου:
Πνευματική ανάπτυξη: Συνεχίζεται μιά μεγάλη παράδοση. Ειδικά το Τμήμα στο Ληξούρι συνεχίζει την παράδοση της ιστορικής ΒΕΣ που τροφοδοτούσε επι πολλές δεκαετίες την Ελλάδα με τεχνικούς πολύ πριν ιδρυθεί το λεγόμενο Μικρό Πολυτεχνείο.
Κοινωνική ανάπτυξη: Ο συγχρωτισμός των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας με τα μέλη της τοπικής κοινωνίας αποφέρει αμφίπλευρα θετικά αποτελέσματα.
Οικονομικά οφέλη: Περισσότερο από προφανή.
Θεωρώ ότι οι τοπικές κοινωνίες Αργοστολίου-Ληξουρίου θα υποστηρίξουν το παραπάνω εγχείρημα και θα μπορούν να φιλοξενήσουν αποτελεσματικά τα παραπάνω τμήματα.
Αξίζει τέλος να σημειωθούν τα εξής:
1. Τα ερευνητικά Ινστιτούτα θα έχουν προφανώς παραρτήματα σε όλα τα νησιά. Θα λειτουργούν πρότυπα των αντίστοιχων της Πάτρας και Θεσσαλονίκης. Σε κάθε νησί θα λειτουργεί τουλάχιστον μιά Ερευνητική Μονάδα.
2. Φυσικά θα πρέπει να εξασφαλιστεί η προσέλκυση ικανών και μόνιμων (όχι "ιπτάμενων") καθηγητών.
3. Κάθε νέο τμήματα θα ιδρύεται εναλλάξ σε Κέρκυρα και σε ένα από τα υπόλοιπα νησιά, αναγνωρίζοντας κάποια πρωτοκαθεδρία της Κέρκυρας, όπως πρέπει άλλωστε ως πρωτεύουσα, αλλά ταυτόχρονα ικανοποιώντας τις εκπαιδευτικές και αναπτυξιακές απαιτήσεις των υπολοίπων νησιών.
4. Το Ληξούρι πρέπει να ενισχυθεί με ένα Τμήμα που θα έχει εξαιρετικά ελκυστικό αντικείμενο για τους φοιτητές. Στην περίπτωση που το υπάρχον τμήμα φύγει, ως μη όφειλε, απαιτείται ένα νέο τμήμα στο Ληξούρι, ενδεχομένως ένα τμήμα Αντι-σεισμικής Τεχνολογίας ή και γενικότερα ένα Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών. Ένα τέτοιο τμήμα θα έχει πεδίο δράσης στο Ληξούρι και θα συνεργάζεται με το ερευνητικό κέντρο σεισμολογίας εκεί. Οι φοιτητές ενός τέτοιου τμήματος θα έχουν εξαιρετικές ευκαιρίες πρακτικής άσκησης κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, αλλά και ερευνητικά μπορούν να είναι ενεργοί αφού η Κεφαλονιά αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά πεδία ερευνών σε θέματα κατασκευών και σεισμικών ερευνών. Είναι προφανές λοιπόν ότι ένα τέτοιο τμήμα ταιριάζει και θα είναι βιώσιμο στο Ληξούρι. Ταυτόχρονα εξασφαλίζει στην πόλη τη μελλοντική παρουσία σημαντικού αριθμού φοιτητών που θα τονώσουν ένα τόπο που δοκιμάζεται.
Να υπενθυμίσω ότι ανάλογη βούληση ανάπτυξης ενός Εθνικού Ερευνητικού Φορέα Αντισεισμικών Κανονισμών, προδιαγραφών Κατασκευών και Τεχνικής Σεισμολογίας είχε εκφραστεί και τεθεί σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών τον Οκτώβριο του 2016.
Σε εκείνο το σχέδιο νόμου είχε προταθεί από τους ερευνητές του ΙΤΣΑΚ Θεσσαλονίκης ως ρεαλιστική και υλοποιήσιμη λύση η πρόβλεψη μιάς Περιφερειακής Μονάδας Εργαστηρίου-Παρατηρητηρίου στην Κεφαλονιά η οποία θα αναπτυσσόταν υπό την καθοδήγηση του ΙΤΣΑΚ, σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα και το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων.
Είναι φανερό επίσης ότι το ειδικό καινοτόμο δίκτυο ARGONET και η παραπέρα ανάπτυξή του στην Κεφαλονιά φιλοδοξεί και μπορεί μαζί με την παραπάνω μονάδα να παίξει σημαντικό ρόλο σε θέματα σεισμολογίας και αντισεισμικής μηχανικής όχι μόνον σε εθνικό αλλά σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο."
Αύριο (λόγω του μεγάλου τους όγκου) θα δημοσιευτούν και τα βιντεάκια όλων των Ομιλητών για να έχετε και εσείς μιά ξεκάθαρη εικόνα με τα όσα ενδιαφέροντα ακούστηκαν.
Το Ληξούρι είχε την ευκαιρία και την χαρά να φιλοξενήσει έστω και για λίγες ώρες καταξιωμένα και μεγάλα μυαλά της Ελλάδας. Ας ελπίσουμε να επαναληφθούν τέτοια αξιόλογα συνέδρια, επιμορφωτικά. Μέσα από αυτά γνωρίζουμε ανθρώπους, ποιητές, συγγραφείς, μεγάλα μυαλά του τόπου μας, μέσα από αυτά τα συνέδρια γνωρίζουμε τον τόπο μας, την Ιστορία μας.
32 χρόνια πέρασαν από τότε που η Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών πραγματοποιησε το 1986 το πέμπτο Διεθνές Πανιόνιο Συνέδριο, οι εργασίες του οποίου είχαν λάβει χώρα σε Αργοστόλι, Ληξούρι, Κουρκουμελάτα.
Τόσο τότε όσο και τώρα στο ΙΑ Πανιόνιο Συνέδριο, οι συμμετοχές ήταν αξιόλογες, με μεγάλη θεματολογία.
Το Συνέδριο ξεκίνησε με καλοσώρισμα από το Προεδρείο το οποίο αποτελούσαν ο κ. Παναγιώτης Μαστροδημήτρης (ομότιμος καθηγητής του Παναπιστημίου Αθηνών) και ο κ. Νικόλαος Μαρκάτος (ομότιμος διευθυντής ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών).
Χαιρέτισε την έναρξη του συνεδρίου ο Αντιδήμαρχος Παλλικής κ. Γιώργος Κατσιβέλης.
(από τους εκλεγμένους της Δημοτικής Αρχής και της αντιπολίτευσης παρευρέθηκαν μόνο ο κ. Κατσιβέλης και ο κ. Βασίλης Ρουχωτάς, από την Περιφέρεια ο Περιφερειακός σύμβουλος (αντιπολίτευσης) κ. Σωτήρης Κουρής).
Τον λόγο λίγο αργότερα πήρε η Ακαδημαϊκός κα Χρύσα Μαλτέζου η οποία αναφέρθηκε στο έργο του Ληξουριώτη, διακεκριμένου Βυζαντινολόγου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Διονυσίου Α.Ζακυνθινού, στην μνήμη του οποίου ήταν αφιερωμένη η χτεσινή ολομέλεια.
Επίσης η κα Μαλτέζου μίλησε και για την Βενετική πτυχή της Επτανησιακής Ιστορίας.
- π. Γ.Μεταλληνός για την πορεία της έκδοσης της "Δογματικής" του Βικεντίου Δαμοδού. Ο π. Μεταλληνός πρότεινε να μπει το έργο του Δαμοδού στην διδασκαλία των Σχολείων.
- Νικόλαος Καραπιδάκης (Καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου των Γενικών Αρχείων του Κράτους) για την Ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία των Ιστορικών Αρχείων της Επτανήσου. Σήμερα, τα Ιστορικά Αρχεία της Επτανήσου είναι οργανωμένα ως δημόσιες υπηρεσίες ενώ το υλικό τους έχει ψηφιοποιηθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος.
- Νικόλαος Γ.Μοσχονάς (Ομότιμος διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών) για την Καινοτομική πολιτική των Δημοκρατικών Γάλλων στα Ιόνια Νησιά.
- Νικόλαος Μαρκάτος (Ομότιμος καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πρώην Πρύτανης ΕΜΠ, επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου Texas A&M)
Λόγω της σοβαρότητας του θέματος και λόγω ανοιχτής πληγής για την κοινωνία και τον Φοιτητικό κόσμο του Ληξουρίου θα σταθούμε σε ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας του κ. Νίκου Μαρκάτου (Ομότιμος καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πρώην Πρύτανης ΕΜΠ, επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου Texas A&M).
Ο κ. Μαρκάτος έκανε λόγο για την ενοποίηση του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
"Μέσα από τους διαφορετικούς τους ρόλους (δηλαδή: του εκπαιδευτή, του ερευνητή, του συμβούλου, ή του συνεργάτη) τα Πανεπιστήμια μπορούν να γίνουν για τις ευρύτερες περιοχές τους πραγματική "πηγή" αναψυχής, διαφωνίας, περηφάνιας, πολιτικών ταραχών ή/και ανακατατάξεων. Μπορούν, έτσι, να μετατραπούν σε ουσιαστικές "πηγές προόδου" και οι γειτονιές τους μερικά από τα πιο επιθυμητά μέρη να ζει κανείς. Υπάρχουν, όμως, φορές που κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στον βαθμό τουλάχιστον που θα ήταν επιθυμητό. Μια τέτοια περίπτωση θα μπορούσε δυστυχώς γενικά να θεωρηθεί και εκείνη των ελληνικών περιφερειακών Πανεπιστημίων. Είναι στο χέρι της Κεφαλονιάς, δηλαδή στο δικό μας χέρι, να μετατρέψουμε την ευκαιρία που παρουσιάζεται σε "πηγή προόδου". Αν το εγχείρημα αποτύχει εμείς φταίμε. Είμαι σίγουρος όμως ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να πετύχει!".
Ο κ. Μαρκάτος πρότεινε να υπογραφεί ένα ψήφισμα στήριξης των ΤΕΙ μας. Το διάβασε και έγινε αποδεκτό ομόφωνα όχι μόνο από τον Πρόεδρο του Συνεδρίου αλλά από το ακροατήριο ολόκληρο.
Να αναφέρω ότι ανάμεσα στο ακροατήριο υπήρχαν και "δικοί μας" άνθρωποι της Επιστήμης, της Εκπαίδευσης, του Λόγου, της Ιστορίας.
Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ. Δημήτριος
Δώρα Μαρκάτου, Ηλίας Τουμασάτος
Πέτρος Πετράτος και Θεοδώρα Ζαφειράτου (Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη)
Νικόλαος Μπούκας, Διονύσης Κατερέλος, Νικόλας Λασκαρης, Δημήτρης Ανεστόπουλος, Νικόλας Αραβαντινός (Καθηγητές του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων - ΤΗΜΟ), κ.ά.
Στο δεύτερο μέρος του Συνεδρίου προέδρευσαν οι κύριοι:
Νικόλαος Καραπιδάκης (Καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου των Γενικών Αρχείων του Κράτους) και Θεοδόσης Πυλαρινός (ομότιμος καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου).
Σε αυτό το δεύτερο μέρος οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην ζωή και στο έργο του Ανδρέα Λασκαράτου.
Συγκεκριμμένα μίλησαν οι:
- Μαρία Σγουρίδου "Ανδρέας Λασκαράτος και Ιταλία: διακειμενικές συνομιλίες του Επτανήσιου ποιητή με Ιταλούς λογοτέχνες του 14ου, 17ου και 19ου αιώνα.
- Αγγελική Γιαννάτου για τις έμφυλες σχέσεις στο έργο του Ανδρέα Λασκαράτου.
- Μυρτώ Κατσίγερα για τις Γλωσσολογικές αναθεωρήσεις στη δεύτερη (ανέκδοτη) σύνθεση των "Μυστηρίων της Κεφαλονιάς" από τον Ανδρέα Λασκαράτο.
- π. Ιωάννης Μεσολωράς για την απουσία των Εκκλησιαστικών Αρχείων από την υπόθεση "Αφορισμός" του Ανδρέα Λασκαράτου.
Επιστρέφω στην ομιλία του κ. Νίκου Μαρκάτου ο οποίος ανέφερε:
"Θεωρώ ότι η ενοποίηση του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο μπορεί να δώσει μιά νέα αναπτυξιακή δυναμική στην Περιφέρεια, αρκεί να υλοποιηθεί με πνεύμα συνεργασίας, με ακαδημαϊκά κριτήρια και σαφές αναπτυξιακό περίγραμμα. Αν και είναι λογικό προβάδισμα να δοθεί στην πρωτεύουσα της Περιφέρειας, στην Κέρκυρα, αλλά αυτό να μη γίνει σε βάρος των άλλων νησιών.
Συνήθως στην χώρα μας προβάλλονται απατηλά ακαδημαϊκά κριτήρια, αν και ακόμα και αυτά θα μπορούσαν να καλυφθούν με σωστή οργάνωση και πραγματικό ενδιαφέρον. Είναι, για παράδειγμα, Ακαδημαϊκό κριτήριο η Πανεπιστημοποίηση διδασκόντων χωρίς κρίση και μάλιστα, όταν κάποιοι, όχι όλοι αλλά πάντως αρκετοί, δεν έχουν τα απαιτούμενα προσόντα;
Είναι Ακαδημαϊκό κριτήριο η διάλυση ενός τμήματος που όχι απλά πέρασε την αξιολόγηση, αλλά κατατάχθηκε πολύ ψηλά; Εφάρμοσαν άραγε Ακαδημαϊκά κριτήρια όταν ίδρυαν τμήματα επιστημονικά άσχετα μεταξύ τους, ώστε σήμερα να μη μπορούν να συγκροτήσουν Σχολή;
Ποιά Ακαδημαϊκά κριτήρια πληροί το καλλιτεχνικό τμήμα της Κέρκυρας, που, όπως ακούγεται, δεν έχει ούτε αίθουσα να δεχθεί τους νέους φοιτητές;
Για την ιστορία σημειώνω, ότι όταν ανακινήθηκε το θέμα της συνεργασίας (όχι συγχώνευσης) των δυό ιδρυμάτων, οι καθηγητές του Ιονίου εναντιώθηκαν σφόδρα, με βασικά επιχειρήματα ότι το επίπεδο των φοιτητών του ΤΕΙ είναι πολύ χαμηλό και ότι το επίπεδο των διδασκόντων επίσης πολύ χαμηλό σε σχέση με τους Πανεπιστημιακούς. Τώρα τι άλλαξε και κόπτονται για τη συγχώνευση;
Μήπως τα οφέλη που θα καρπωθεί η Κέρκυρα σε βάρος των άλλων νησιών;
Μήπως το ότι θα αποκτήσουν άκοπα το λαμπρό εργαστήριο του Ληξουρίου όταν αυτοί τόσα χρόνια δεν αξιώθηκαν να οργανώσουν ένα καλό εργαστήριο για τις ανάγκες τους;
Πρέπει να σταθούμε λοιπόν λίγο στα "προβλήματα" που έχουν δημιουργηθεί στο "δρόμο προς την ενοποίηση".
Υπάρχει πάντοτε μιά έκδηλη "καχυποψία" και ένας "ανταγωνισμός" μεταξύ των νησιών, αφενός για την "πρωτοκαθεδρία" και αφετέρου για τον αριθμό των Τμημάτων. Είναι λογικό από την μια να υπάρχει αυτή η καχυποψία και ο προβληματισμός, αλλά όλα έχουν όριο.
Η πρώτη αρχή, πιστεύω, είναι να αποδεχτούν όλοι ότι είναι συνεργάτες σε μια προσπάθεια της οποίας ηγείται το Ιόνιο πανεπιστήμιο. Ας μην ξεχνάμε ότι μετά την ενοποίηση όλοι θα είναι στο ίδιο Ίδρυμα και οφείλουν να συνεργαστούν.
Θα πρέπει επίσης να υπάρχει εναλλακτικό πλάνο και μάλιστα τεκμηριωμένο.
Το νέο τμήμα που θα εδρεύει στο Ληξούρι θα πρέπει να είναι το πιο ελκυστικό τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου από άποψη γνωστικού αντικειμένου. Ας είμαστε ρεαλιστές. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που φοιτητές δεν επιθυμούν να σπουδάζουν σε απομακρυσμένα μέρη σήμερα (οικονομική κρίση, έλλειψη φοιτητικής ζωής κτλ).
Έτσι για να προσελκύει φοιτητές μιά πόλη θα πρέπει να στηρίζεται στην ελκυστικότητα των αντικειμένων που έχουν τα τμήματά της.
Μιά λύση με βάση τις πόλεις που αυτή τη στιγμή εδράζονται Τμήματα θα μπορούσε να είναι η εξής:
Ληξούρι
α) Ούτως ή άλλως μεταβατική λειτουργία του Τμήματος Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων έως το 2021. Έως ότου δηλαδή αποφοιτήσουν οι σπουδαστές που φοιτούν σήμερα, εάν τελικά δεν διατηρηθεί εκεί που πραγματικά ανήκει.
β) Μελέτη βιωσιμότητας για νέο τμήμα που θα λειτουργήσει το 2019-2020 και που προτείνεται να είναι Τμήμα Αντισεισμικής Τεχνολογίας, ή ίσως γενικότερα Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, που όμως απαιτεί σημαντική επένδυση.
γ) Ερευνητικό Ινστιτούτο σχετικό με Αντισεισμική Τεχνολογία.
δ) Διετή τμήματα σχετικά με τα προαναφερθέντα.
Όπως φαίνεται τη συγχώνευση χωρίς εμφανή λόγο την πληρώνει δυστυχώς η Λευκάδα και σύμφωνα με τον σχεδιασμό και το Ληξούρι.
Το Τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων, στεγάζεται στα ανακαινισμένα παλαιά κτήρια της Ιστορικής Βαλλιανείου Επαγγελματικής Σχολής (ΒΕΣ), λέγεται ότι έχει υποδομή καλή και αφού αξιολογήθηκε από επιτροπή μικρή από Έλληνες και ξένους κατατάχθηκε πολύ ψηλά.
Η Κέρκυρα έβαλε στο μάτι το εργαστήριο ήχου που θεωρείται το καλύτερο των Βαλκανίων και ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη (κόστισε 1,5 εκατ.Ευρώ), μια και το Τμήμα Οπτικοακουστικών Μέσων του Ιονίου Πανεπιστημίου δεν έχει καθόλου υποδομή, όπως λέγεται. Η συγχώνευση των δυό τμημάτων είναι ανίερη, διότι είναι διαφορετικής κατεύθυνσης: Της Κέρκυρας είναι καλλιτεχνική και του Ληξουριού Τεχνολογική, το πρώτο βγάζει καλλιτέχνες και το δεύτερο Μηχανικούς.
Έπειτα συγχωνευεται, δηλαδή στην ουσία καταργείται, ένα τμήμα που μετά από πολλούς κλυδωνισμούς φαίνεται να έχει βρει τον ρυθμό του, παρά τη γενική διάλυση στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων. Σκόπιμα το άφησαν χωρίς επαρκές μόνιμο προσωπικό, γιατί δεν προκήρυσσαν θέσεις.
Η λειτουργία του ΤΕΙ στο Ληξούρι συμβάλλει από πολλές απόψεις στην ανάπτυξη του τόπου:
Πνευματική ανάπτυξη: Συνεχίζεται μιά μεγάλη παράδοση. Ειδικά το Τμήμα στο Ληξούρι συνεχίζει την παράδοση της ιστορικής ΒΕΣ που τροφοδοτούσε επι πολλές δεκαετίες την Ελλάδα με τεχνικούς πολύ πριν ιδρυθεί το λεγόμενο Μικρό Πολυτεχνείο.
Κοινωνική ανάπτυξη: Ο συγχρωτισμός των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας με τα μέλη της τοπικής κοινωνίας αποφέρει αμφίπλευρα θετικά αποτελέσματα.
Οικονομικά οφέλη: Περισσότερο από προφανή.
Θεωρώ ότι οι τοπικές κοινωνίες Αργοστολίου-Ληξουρίου θα υποστηρίξουν το παραπάνω εγχείρημα και θα μπορούν να φιλοξενήσουν αποτελεσματικά τα παραπάνω τμήματα.
Αξίζει τέλος να σημειωθούν τα εξής:
1. Τα ερευνητικά Ινστιτούτα θα έχουν προφανώς παραρτήματα σε όλα τα νησιά. Θα λειτουργούν πρότυπα των αντίστοιχων της Πάτρας και Θεσσαλονίκης. Σε κάθε νησί θα λειτουργεί τουλάχιστον μιά Ερευνητική Μονάδα.
2. Φυσικά θα πρέπει να εξασφαλιστεί η προσέλκυση ικανών και μόνιμων (όχι "ιπτάμενων") καθηγητών.
3. Κάθε νέο τμήματα θα ιδρύεται εναλλάξ σε Κέρκυρα και σε ένα από τα υπόλοιπα νησιά, αναγνωρίζοντας κάποια πρωτοκαθεδρία της Κέρκυρας, όπως πρέπει άλλωστε ως πρωτεύουσα, αλλά ταυτόχρονα ικανοποιώντας τις εκπαιδευτικές και αναπτυξιακές απαιτήσεις των υπολοίπων νησιών.
4. Το Ληξούρι πρέπει να ενισχυθεί με ένα Τμήμα που θα έχει εξαιρετικά ελκυστικό αντικείμενο για τους φοιτητές. Στην περίπτωση που το υπάρχον τμήμα φύγει, ως μη όφειλε, απαιτείται ένα νέο τμήμα στο Ληξούρι, ενδεχομένως ένα τμήμα Αντι-σεισμικής Τεχνολογίας ή και γενικότερα ένα Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών. Ένα τέτοιο τμήμα θα έχει πεδίο δράσης στο Ληξούρι και θα συνεργάζεται με το ερευνητικό κέντρο σεισμολογίας εκεί. Οι φοιτητές ενός τέτοιου τμήματος θα έχουν εξαιρετικές ευκαιρίες πρακτικής άσκησης κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, αλλά και ερευνητικά μπορούν να είναι ενεργοί αφού η Κεφαλονιά αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά πεδία ερευνών σε θέματα κατασκευών και σεισμικών ερευνών. Είναι προφανές λοιπόν ότι ένα τέτοιο τμήμα ταιριάζει και θα είναι βιώσιμο στο Ληξούρι. Ταυτόχρονα εξασφαλίζει στην πόλη τη μελλοντική παρουσία σημαντικού αριθμού φοιτητών που θα τονώσουν ένα τόπο που δοκιμάζεται.
Να υπενθυμίσω ότι ανάλογη βούληση ανάπτυξης ενός Εθνικού Ερευνητικού Φορέα Αντισεισμικών Κανονισμών, προδιαγραφών Κατασκευών και Τεχνικής Σεισμολογίας είχε εκφραστεί και τεθεί σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών τον Οκτώβριο του 2016.
Σε εκείνο το σχέδιο νόμου είχε προταθεί από τους ερευνητές του ΙΤΣΑΚ Θεσσαλονίκης ως ρεαλιστική και υλοποιήσιμη λύση η πρόβλεψη μιάς Περιφερειακής Μονάδας Εργαστηρίου-Παρατηρητηρίου στην Κεφαλονιά η οποία θα αναπτυσσόταν υπό την καθοδήγηση του ΙΤΣΑΚ, σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα και το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων.
Είναι φανερό επίσης ότι το ειδικό καινοτόμο δίκτυο ARGONET και η παραπέρα ανάπτυξή του στην Κεφαλονιά φιλοδοξεί και μπορεί μαζί με την παραπάνω μονάδα να παίξει σημαντικό ρόλο σε θέματα σεισμολογίας και αντισεισμικής μηχανικής όχι μόνον σε εθνικό αλλά σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο."
Αύριο (λόγω του μεγάλου τους όγκου) θα δημοσιευτούν και τα βιντεάκια όλων των Ομιλητών για να έχετε και εσείς μιά ξεκάθαρη εικόνα με τα όσα ενδιαφέροντα ακούστηκαν.
Το Ληξούρι είχε την ευκαιρία και την χαρά να φιλοξενήσει έστω και για λίγες ώρες καταξιωμένα και μεγάλα μυαλά της Ελλάδας. Ας ελπίσουμε να επαναληφθούν τέτοια αξιόλογα συνέδρια, επιμορφωτικά. Μέσα από αυτά γνωρίζουμε ανθρώπους, ποιητές, συγγραφείς, μεγάλα μυαλά του τόπου μας, μέσα από αυτά τα συνέδρια γνωρίζουμε τον τόπο μας, την Ιστορία μας.
